Uit de Televizier met Wouter Nicolaas
Maandag, in de eerste van een serie gloednieuwe afleveringen van de RTL 4-serie ‘Westenwind’geven Fleur Noordermeer en Marco de Graaf elkaar het jawoord. Acteurs Kirsten Mulder (26) en Wouter Nicolaas (30) vertellen wat ze vinden van de bruiloft en hoe ze denken over soap, bekend zijn en seks in beeld.
Trouwen:
Wouter: Ik vind het onwijs leuk om een keer te trouwen in de serie. In het echt moet ik er niet aan denken. Ik heb niks met het instituut huwelijk. Maar ik vond het heel leuk om het toch een keer te doen.
Kirsten: Neptrouwen is geweldig. Het was ook spannend. Op een gegeven moment voelde het wel een beetje echt.
Wouter: Het is af en toe wel echt ja. Het aanzoek vorig seizoen, kreeg ik in eerste instantie bijvoorbeeld mijn mond niet uit. Dat is toch een zin die je nooit gebruikt.
Kirsten: Gelukkig trouwen we in de serie uit echte liefde. Eindelijk komen we bij elkaar.
Wouter: We hebben het lang weten te rekken.
Soap:
Wouter: Soap wat is dat?
Kirsten: Ik zie westenwind niet als soap. Wij werken veel filmischer, we repeteren, we draaien op locatie...
Wouter: Het is een heel andere manier van werken dan bij soap wordt toegepast. De verhaallijnen hebben af en toe wel soapy neigingen. Westenwind is een chique soap of snel drama. Het is niet goed definieerbaar.
Kirsten: Ik zou op dit moment niet in een soap willen spelen. Ik wil me verdiepen in het personage en ik heb het idee dat je daar bij een soap toch minder gelegenheid voor hebt.
Wouter: Een gastrolletje is misschien wel aardig, maar ik zou er niet voor kiezen. Ik heb bij Westenwind soms al de neiging om te zeggen dat ik meer diepte in de personages wil.
Acteren:
Wouter: Ik had voor Westenwind wel camera-ervaring, maar geen acteerervaring. Ik vind het steeds leuker, acteren. Het gaat ook steeds beter, heb ik het gevoel. Als het je lukt om de juiste emotie in jezelf te vinden, waardoor een scène iets extra’s krijgt, dat is kicken. Dat iedereen om me heen meer ervaring heeft dan ik, is alleen maar een voordeel. Als ik iets niet weet, steek ik mijn vinger op en vraag ik het.
Kirsten: Voor mij was Westenwind ook heel spannend; ik had daarvoor vooral in het theater gewerkt en op school veel dingen gedaan. Ik vind dit fijn werk. Ik zou soms wel wat meer tijd willen hebben voor dingen; daarom wil ik na mijn afstuderen -in juni-ook wel theater blijven doen.
Seks in beeld:
Kirsten: Vooral in de pilot zat veel naakt.
Wouter: Logisch: de programmamakers waren nog zoekende. Ik vind dat het evenwicht nu wel is gevonden. Maar Westenwind is geen preutse serie. Ik vind die scènes wel geloofwaardig.
Kirsten: Je weet waarom de seks erin zit, je weet hoe het wordt gefilmd, je kent de mensen om je heen. Wouter en ik hebben best veel vrijscènes gehad. Dat hoorde zo bij onze personages, dat het iets moois en liefdevols werd. Het was niet plat.
Wouter: De eerste keer dat we moesten zoenen, hadden we elkaar, geloof ik, vijf minuten gesproken. Sta je daar tussen die camera’s! Maar dat rare moment duurde ongeveer anderhalve minuut en toen was het over.
Kirsten: Het ging vanzelf.
Wouter: Je bouwt ook een band met elkaar op.
Kirsten: En met de personages. Zij zijn zo verliefd, dan moet je wel met elkaar vrijen.
Wouter: Het scheelt ook dat we geen hekel aan elkaar hebben. Met iemand door wie je wordt afgestoten is het een stuk moeilijker.
Bekendheid:
Kirsten: Hoe bekend wij zijn, vind ik heel moeilijk in te schatten.
Wouter: Westenwind heeft een vast publiek van ongeveer een miljoen mensen, dus er zijn, zeg maar, twee miljoen mensen die de serie kennen. Da betekend dat één op zeven volwassenen weet wie je bent. Ja, wie zijn dat? Soms kom je ergens en dan zien ze je niet staan, soms word je herkend.
Kirsten: In Amsterdam valt het erg mee, maar daarbuiten is het soms overweldigend. Ik was op Pinkpop en daar vond ik het bedreigend. Kinderen zijn leuk; een heleboel mensen zijn leuk. Ik heb sowieso het idee dat Westenwind best breed bekeken wordt.
Wouter: Kakmensen...
Kirsten: ... maar ook mensen bij mij op school. Ik vind feedback krijgen erg belangrijk.
Wouter: Je wordt natuurlijk ook geen acteur als je niet wilt dat mensen naar je kijken. Maar soms is die bekendheid lastig. Als ik met voetballen een overtreding maak, is dat vijf keer zo erg als wanneer iemand anders dat doet, merk ik. Een heel vreemd fenomeen: dan ben ik opeens de arrogante telivisiester. Onzin! Ik wil gewoon voetballen.
|
|
